Wednesday, March 22, 2017

I Am Not An Athlete

Bulan Mac ni tak ke mana-mana, kecuali balik kampung.
Bajet dah licin.

Nangis.
Sekarang ni mode: bertahan.

Lagi sehari dua masuklah tu rezeki.
InsyaAllah.

Nasib baiklah tak join sukan staff kat Perak nu.
Saja.
Malas pun satu hal.
Penat pon ya.
Paling penting timing tak sesuai.

Tau tak? (tak taulah kalau orang lain)
Time anak masih kecil ni , mak-mak sangat sukar nak meninggalkan rumah untuk tempoh yang lama.
Unless anak tu dah boleh berdikari, tidur makan sendiri.
Tambah pula kalau abah dia tak boleh handle anak tu.
Kira bonuslah kalau anak lagi selesa and suka abah dia jaga.

Kalau macam Nur Irdina, waktu siang no problem.
Dia dah biasa takde maknya.
Tapi malam dia akan cari mak dia gak untuk lena.
Kalau tak sianlah dia.
Makan hati.

Sebab tu kalau berkursus atau kena kerja luar kalau dapat nak angkut Nur Irdina sekali.
Dengan abah dia boleh cuti, untuk jaga dia.
Pernah tinggalkan dia dulu, merajuk lama dia tak mau makan.
Sedih pula hati ni.

Bercerita soal sukan.
Aku ni bukanlah aktif sukan.
Sukan yang aku sertai pun selective.
Aku cuma minat badminton, silat dan indoor game.
Yang bawah bumbung gitu.
Renang tu suka gak tapi tidaklah sampai nak bertanding.

Masa kat universiti dulu pernahlah join bertanding silat.
Alhamdulillah, 2 kali dapat pingat - silver and gold.

Sebab minat.
Rajinlah training.

Tu dululah.
Masa zaman bujang trang tang tang.
Lepas kerja join badminton, sekali je lah pon.
Bila dah kahwin, slow and lama rehatnya.
Tapi main badminton tu masih lagi diteruskan.
Bila dah beranak pula ni, lagi lah leceh.
Cukuplah sekadar main acah-acah nak keluarkan peluh gitu.
Main bawak Nur Irdina lagilah sempat seround kadang tak habis mata pon dah diajak balik.
Hahaha.

So suam-suam kuku kaki je lah hasrat nak bertanding secara serius tu.
Harap-harap kalau ada rezeki bolehlah sertai masa akan datang.
InsyaAllah.

*masih lagi aktif hayun raket gitu.



No comments:

Post a Comment

apa-apa yang kamu suka