Wednesday, June 17, 2009

tak kisahlah enjin cps ke campro ke mitsubishi ke...

saya memang kureng kalau bercerita mengenai kereta.dulu, zaman2 saya belajar dulu biarlah orang bercerita mengenai kereta beria-ia saya tetap duk camtu gak.pasal saya satu pun tak tau pasal benda kaki 4 [kaki ke?? hehehe] bentuk bulat tu.yang saya tau saya naik kereta, duduk diam2 kat dalam, pahtu kereta bergerak bawak saya.

tapi kalau orang suh saya duk seat depan sebelah driver, saya sangat suka.dah la duk depan, dapat tengok jalan, pahtu tak yah pun nak bawak kereta tu.hehehe.oleh sebab itu, saya menjadi co-pilot agak lama.bertahun2 jugak la.bila kak cik ke abah ke bawak kereta,saya akan cepat2 chup duk depan.saya suka ingat jalan, tengok signboard.lagi2 pergi tempat baru saya akan cuba map dalam kepala supaya nanti bila2 datang lagi saya bersedia untuk jadi co-pilot.hehehe.

itu dulu.sekang saya menjadi co-pilot lagi tetapi bukan untuk ingat jalan tapi untuk tengok macam mana gaya abah, abang, kak cik, kak ngah, kakak, abang ngah,abang nasir, kak yam, kak awin, din, naimah, sya2,tim dan lain2 bawak kereta pulak.macam2 cara,macam2 petua dorang curah habis kat saya.huhu.sampaikan pakcik bas yang saya naik hari2 tu pun bawak pun saya tengok.

how to control your steering, clutch, gear, your focus, peraturan jalan, cara memotong, dipotong, double line,line putus2,highway,traffic light,jarak selamat, dan dalam banyak2 tu saya paling cuak di kawasan bukit.huhu.scary.semua orang pun ada rasa cuak [lagi2 beginner macam saya ni], nak2 pulak time tu berderet kereta kat belakang saya.kalau takat dalam litar saya sorang2 pusing kira ok lagi.tapi bila masuk real situation,huhu.kena berani je laa.yakin sikit.haha.

kata kakak bawak kete kena tenang, yakin dan berani.hati tak leh kecik.dan bila tak tenang, tak sedia baik jangan bawak.mual2 pegang steering memang ada rasa takut, lama2 dah biasa.semua orang pun macam tu.

untuk semua perkara, semua orang take time to adapt it.jadi itu semua normal.yang penting bagi saya kita sendiri kena yakin untuk meyakinkan orang lain.hmm...yang penting jalan terus.JLN terus ok!

macam hidup kita juga.kita sendiri kena kuat, yakin dan berani untuk teruskan hidup.kita sendiri pegang 'steering' hidup kita.orang lain duk tumpang 'kereta' kehidupan kita.ada duk sebelah, ada duk belakang.pahtu dalam booth belakang ada letak barang.

sepanjang jalan ada macam2 hal.kata abang nasir, bawak kereta kena membayangkan.sebab kita tak tau apa akan berlaku.ada orang nak berhenti tapi lampu brake tak function, ada orang nak belok tapi terlupa bagi signal, ada orang nak memotong kita tapi gatal2 nak himpit kita dan macam2 lagi.semuanya kita kena expecting, kena bayangkan kemungkinan2nya.huhu.yang penting kita bersedia bila kita berupaya membayangkan.membayangkan membuatkan kita ada back-up plan.

apapun hidup kena terus hinggalah sampai masa kita pun tatau enjin kita dah tak berapa elok untuk digunakan.yang itu kita kenalah servis pulak.dan macam hidup kita,mengingati mati itu adalah sunat.bila life circle dah sampai stage 'end' kita kenalah beringat.sebelum2 tu pun janganlah belasah harung je enjin tu, jaga2 lah.semua benda ada expired date kan.huhu.macam juga hidup kita,nyawa kita, kesihatan kita.

kalau kereta ada insurans, eloklah kita pun ada insurans.insurans kereta untuk kita,insurans kita untuk orang2 di 'belakang' yang kita tinggalkan...astaghfirullah,semoga Allah mengampuni kita..ameennn..

wallahua'alam.setakat yang saya tahu..menyampaikan walau satu ayat..insyaAllah..:) dan kalau blh biarlah saya sendiri yang maximum guna lifespan enjin tu baru puas hati sebab hidup cuma sekali kat dunia ni..

No comments:

Post a Comment

apa-apa yang kamu suka